|
در سرزمین من، روزنامه لال به دنیا می‌آید، رادیو کر و تلویزیون کور ...
و کسانی که طالب سالم زاده شدن ِ این همه باشند، را لال می‌کنند و می‌کُشند، کر می‌کنند و می‌کُشند، کور می‌کنند و می‌کُشند ... در سرزمین ِ من! ... آه! سرزمین ِ من!
«شیرکو بی‌کس» (شاعر اهل کردستان) |
|
* ما در برون پرده، شده مغرور ِ صد فریب / تا خود، درون پرده چه تدبیر می‌کنند (حافظ) |
سلام حاجی جان مولا به جوونیت رحم کن ! این حرفها چیه خدا بدور !
سلام. در سرزمین من همه لالند و کر و کور؛ آنها نمرده اند؟
با سلام خدمت آقا صادق
مازنده به آنیم که آرام نگیریم . . . !
* در دهه ی ۱
قرن ۲۱
زمین به سامان رسید
ما شعرهایمان را نوشتیم
و عقایدمان را تشریح کردیم
رهبران
کتاب هایمان را خواندند
عقایدمان را شنیدند
و به ما
خندیدند !
داوود مرندی
وای که دلم طاقت دوریتو هیچ نداره....
هستیت را با آپدیت کردن هایت می توان دریافت. این بهترین جنبه وب است.
میتوانم حس کنم ارتباط عنوان و متن را..ولی من ترجیح میدهم بیشتر به خود مشکوک باشم تا دیگران..فکر میکنم من باید اول نمره ی عینک خودم را کم کنم و بعد به نقد قیافه ی افراد بپردازم...البته نقد قیافه ی افراد هم جایز نیست! مطلوب نیست به حب الصفات و ناپسند است به حب ذات!
شاعر هم از این سرزمینه پس نه کوره نه کر که میبینه همه چیز رو و میشنونه نه؟؟
چه میشه کرد!...فقط میشه دید و شنید و افسوس خورد.اگر نه...