راه تو آن خوشتر که بی‌هیاهو و جنجال پیموده شود ...

ای مخاطب شکوه‌های پنهان! تو اگر نباشی، به که می‌توان گفت حرف‌هایی را که به هیچ‌کس نمی‌توان گفت؟!! ای پرده‌دار عشق‌های پنهان! دل‌های شکسته را خودت بند باش و رابطه‌های گسسته را تو پیوند باش! ای مونس نجواهای پنهان! هر که خلوتی با تو ساخت، خود را یافت و هر که به دیگران پرداخت، هستی‌اش را در ازدحام نفوس باخت. لذت خلوت با خودت را به ما عنایت کن! ای بخشنده‌ی معصیت‌های پنهان! به عاصیان پنهان‌کار توفیق ده که پیش از اتمام دوران صبر تو و شکافتن پرده‌ی ستر تو دست از گناه بشویند و دهان توبه و پای بازگشت بگشایند! ای بانی مهربانی‌های پنهان! به ما ظرفیت مهربانی بی‌اجر و مزد عنایت کن! ای مقصد سلوک‌های پنهان! هر راه که به تو نینجامد، گمراهی است و هر سفر که به تو منتهی نشود، آوارگی. هیچ رهروی بی‌مدد تو راه نمی‌رود و هیچ سالکی بی‌عنایت تو به مقصد نمی‌رسد. راه تو آن خوشتر که بی‌هیاهو و جنجال پیموده شود. پس ای خدا مدد! ای حلال مشکلات پنهان! درمان آن دردها که به هیچ کس نمی‌توان گفت، در دست‌های توست. ما را محتاج دست‌های درد ناشناس مکن! ای پناه اشک‌های پنهان! خوشا به حال آنان که اشک را نه بر گونه‌های خویش که بر دامان دست‌های تو می‌بارند. خوشا به حال آنان که در گریه‌های شبانه، سر بر شانه‌ی تو دارند. ما را آغوش اجابتی این چنین، عنایت کن! ای عطا کننده‌ی نعمت‌های پنهان! اگر شب و روز به شکر تو پردازیم، باز از سپاسگزاری نعمات پنهان تو عاجزیم. عجز ما را بپذیر و ما را در زمره‌ی کفران‌کنندگان نعمت‌های پنهان قرار مده! ای خدای کرشمه‌های پنهان! لرزش دل‌های عاشق را با نگاه خودت، آرام کن و ارتعاش پلک‌های خواهش را به کرشمه‌ای قرار ببخش! «سید مهدی شجاعی»