گاهی به آسمان نگاه کن
آن قدر تشنه هستم که فرصت یکی شدن به قطره های باران نمی دهم . (پرویز شاپور)گاهی به آسمان نگاه کن
آن قدر تشنه هستم که فرصت یکی شدن به قطره های باران نمی دهم . (پرویز شاپور)جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- آبان 1384 3
- مهر 1384 3
- شهریور 1384 1
- مرداد 1384 3
- خرداد 1384 2
- اردیبهشت 1384 4
- فروردین 1384 2
- اسفند 1383 5
- بهمن 1383 9
- دی 1383 4
- آذر 1383 3
- آبان 1383 6
- مهر 1383 3
- شهریور 1383 6
- مرداد 1383 9
- تیر 1383 12
- خرداد 1383 10
- اردیبهشت 1383 10
- فروردین 1383 10
- اسفند 1382 11
- بهمن 1382 8
- دی 1382 6
- آذر 1382 9
آمار : 58786 بازدید
Powered by Blogsky
همیشه
|
بی‌خیالی را باور ندارم همیشه پشت پرده‌ی دلخوشی‌های آدمیان قامت خمیده‌ای از دلتنگی است و کمی آن سو تر از پژواک خنده‌های خوش هر لبی دارند جسد گریه‌ای را در خاک می‌کنند ...
همیشه پشت سرخی گونه‌های هر کسی دست‌هایی وحشی پنهان است ...
و همیشه ما آدم‌ها زود از کنار هم میگذریم چون از دیر رسیدن همدیگر بی‌خبریم ...
همیشه! ... |
|
(چون شاعر این شعر معروف نبود، اسمش رو ننوشتم)
صادق
دوشنبه 15 تیر‌ماه سال 1383 ساعت 10:43 ب.ظ
قشنگ بود خیلی...میام اینجا دیگه...همیشه!
یه فیلم ریختم رو هارد بنام از کنا رهم میگذریم...تعریفشو زیاد شنیدم..یاد اون افتادم...یه تیکه ها ییشو دیدم قشنگ بود.
بازم عکس قشنگ....چه آرامشی.......اوممممممممممممم
منم بی خیالی رو باور ندارم........راستی این داستان آیکونا بامزه بود مرسی...
پس، شما هم به بیداری دچارید!!!
سلام عزیزم چطورایی آقا خوشگله
این مطلبتم عالی بود جدن میگم تمامیی مطلبایی که ازت خوندم تا حالا عالی بوده
منم اینو میتونم بگم:
به مادر گفتمن دیگر تمام شد
همیشه پیش از آنکه فکر کنی فرا می رسد
عزیزم راستی منم آپ دیت کردما نگی رفت گمو گور شد
خوش و جاری باشی تا بعد فلا...
عزیز! این مطلب از خودم نبود ولی چون شاعرش اصلا معروف نبود، نخواستم اسمش رو بیارم.
سلام صادق جون .... قشنگ بود ... موفق باشی
یا حق
یاحق
منم خیلی وقتها خیلی از اینارو برای دوستان یادآور می شوم!
ولی اونا خیلی وقتها به خیلی از اینا می خندند!
خنده داره نه!؟
خوب، شما هم با اونها بخند البته نه به این مسایل، بلکه به اونها و به بی‌خیالی‌شون!!!
تو این دنیا بی خیال تر از سنگ هنوز ندیدم! خداییش!!!
بیچاره سگه!
این نوشته را بیشتر از همه خوندم. اولش که خوب کاملا مغزم تعطیل بود و ربطهای یه قسمتهایش رو نمی گرفتم (واقعاکه!).ولی از این همیشگی دچار بی همیشگی گشتم.چی میگم!!!!!!!!!!
سلام. من تازه به جمع خوانندگان شما پیوستم. قشنگ نوشته بودید. وقتی خوندم٬ از نوشته‌های خودم زده شدم و دیدم شاید بهتر باشه نوشتن رو به اهلش بسپارم. من همیشه دوست داشتم بدونم نویسنده‌ها چه‌قدر به نوشته‌هاشون معتقدند و اونها رو تو زندگیشون وارد می‌کنند! بند آخر رو برای خودتون چند بار بخونید... .
موید و موفق باشید.
آدما چه ها که با آدما نمیکنن...........
خیلی قشنگ بود یعنی عالی بود پیش منم بیا ضرر نمی کنی
ولی مطمئنم یه روز که سرت از فشار حوادث هوس ترکیدن کنه دیگه اینجوری به بی خیالی نگاه نمی کنی.
اونوقت بی خیالی هم برای خودش عالمی می شه و دوست داشتنی
تازه همه ادمها هم ارزش ندارن که بهشون توجه بشه پس همون لایق بی خیالی هستن
بازم بگم ؟
به امید دیدار
آقای صادق خیلی اطمینان نداشته باش...!
دلتنگی های آدمی را
باد ترانه ای می خواند ...
....
چقدر دلم تنگ شده بود ...
سلام
بلاگ قشنگی داری به من هم سر بزن
هوارتا ممنونم....
زمانی که اندوهگین هستید دل خود را باز نگرید ، خواهید دید ، درست بر آنچه زمانی مایه شادمانی تان بوده است اشک میریزید.
" جبران خلیل جبران "
من این دوتارو کجا دیدیم!!!!!٬
شبیه نقشهای مایا هاست.
«من» عزیز! ممنون از حضورتون...