دارایی

انسان دارایی‌های خویش را آن ‌گاه کشف می‌کند، که خداوند می‌آید                        و از او هدایایی انسانی طلب می‌کند. «تاگور»

سرمای بیرون و گرمای درون ...*

فکر تو             عایق سرمای من است فکر کردم به صمیمیت تو ،                                          گرم شدم خنده کن ، خنده! که با خنده ی تو                           آفتاب از ته دل می خندد  شرم در چهره ی من داشت شقایق می کاشت سفره انداخته بودیم و کنارش با هم                                                         دوستی می خوردیم  حرف تو سنگ بزرگی جلوی پای زمستان انداخت  باز هم حرف بزن ... «عمران صلاحی»

* به بهانه ی سفیدی زمین در این ساعات ...

گذار*

می‌آییم و می‌رویم چون شهابی بر آسمان و هم چون برف سنگینی بر زمین، چون موج شتابنده‌ای بر دریا و بسان تنوره‌ي بادی در هوا، و چون کاروان خسته‌ای در صحرا؛ و از خود، در پناه شبی پُر ستاره، تنها مشتی خاکستر به جا می‌گذاریم                تا کاروان‌هایی که از قفا می‌آیند،                                  از هجرت ما بی‌خبر نمانند ...**

*به مناسب درگذشت مادربزرگ یک دوست و سالگرد فوت مادربزرگ خودم که در پاکی روح و صفای وجود، آیت خداوند بود. ** نویسنده: ناشناس (لااقل برای من)

جستجو ... یافتن خود ...

کتابم را به دور افکن؛ به خود بگو که اين، تنها يکي از هزاران نگرش ممکن در رويايي با زندگي است. نگرش خود را بجوي. آنچه را ديگري نيز مي‌تواند به خوبي تو انجام دهد، انجام نده. آنچه را ديگري نيز مي‌تواند به خوبي تو بگويد و بنويسد، نگو و ننويس. در درون خويش تنها به چيزي دل ببند که احساس مي‌کني در هيچ جا، جز در تو نيست و از خويشتن، با شکيبايي يا ناشکيبايي، آه! موجودي بيافرين که جانشيني برايش متصور نباشد.   (جملات پاياني کتاب «مائده‌هاي زميني» اثر «آندره ژيد»)