سراپا اگر زرد و پژمرده ایم
ولی دل به پاییز نسپرده ایم
چو گلدان خالی لب پنجره
پر از خاطرات ترک خورده ایم
اگر داغ دل بود ما دیده ایم
اگر خون دل بود ما خورده ایم
اگر دل دلیل است آورده ایم
اگر داغ شرط است ما برده ایم
گواهی بخواهید اینک گواه
همی زخم هایی که نشمرده ایم
دلی سربلند و سری سر به زیر
ازین دست عمری بسر برده ایم
سر بلند اما چون کوزهای که هنوز فرو نریخته پر از ترکهای عمیق!